Indiai Tábor

/0 Reacties/in , /door

Net als deze indiaan kijken wij er heel erg naar uit om de kinderen na lange tijd weer te ontmoeten. Met Kerst en Pasen zijn er contactmomenten geweest, maar er mocht geen club gehouden worden. Nu de meeste beperkingen zijn opgeheven, hebben we toestemming gekregen om opnieuw het zomerkinderkamp te organiseren met als thema indianen. Het vijf-daagse programma van VISZ is doorgesproken, de materialen liggen klaar. Wat fijn dat er dit jaar nog meer kinderen uit Mikebuda zijn aangemeld. Totaal zijn er 23 kinderen geregistreerd. Vanwege Covid moeten we wel iedere dag de temperatuur opnemen, de buitentemperatuur blijkt soms hoger dan de lichaamstemperatuur.

Iedere ochtend om acht uur staan we bij de oude school in Mikebuda om de kinderen op te halen. De meesten zitten dan al klaar in de bus. We rijden naar Iskola Ház en daar droppen ze hun tas en spelen in de tuin tot het ontbijt geserveerd wordt. Daarna nog even spelen en dan begint de Bijbelles. Die bestaat uit een lied, een tekst aanleren en natuurlijk de Bijbelvertelling. András en Joke vertellen dit jaar over de verheerlijking op de berg, de storm op het meer, de Kananitische vrouw en de Goede Herder. Na een pauze gaan de kinderen in een jongens- en meisjesgroep uiteen om de opdrachten in het programmaboekje te maken. Voor het opzeggen van de Bijbeltekst kan een munt voor de pot verdiend worden. De kinderen worden over vier indianenstammen verdeeld. Zij zoeken zoveel mogelijk informatie op, om dit vervolgens op vrijdag aan de hele groep op een leuke manier te presenteren. Aan het einde van de week is er een prijs voor iedere stam.

Ook dit jaar wordt de warme hoofdmaaltijd bezorgd. Deze keer zorgen wij in plaats van soep voor een dessert. Het is namelijk verschrikkelijk warm, de hele week ruim boven de 32 graden. Een ijsje of yoghurt gaat er dan wel in. Omdat het kamp dit jaar al in juni is, normaal gesproken de regenmaand, hebben we gebeden om droog weer. Er is geen druppel regen gevallen, wel veel zweetdruppels. We delen washandjes uit die telkens opnieuw nat worden gemaakt en zo voor een beetje verkoeling zorgen.

Na de siësta is het knutseltijd: blaaspijpen, tooien, pijlkokers, weefsels van grassen, pollepels brandmerken en kleipotjes maken. Voor de meisjes komt er een harenvlechtster. Een echte tipi wordt samen met de jongens opgezet. De wolkenkoekjes die de rooksignalen moeten voorstellen worden gebakken, maar een deel gaat naar Cegléd om afgebakken te worden omdat er kortsluiting in de oven is ontstaan. Gelukkig zonder echte rookwolken. Lorens en Bartel doen dan ook alvast de boodschappen voor de volgende dag. Tussendoor is er tijd om met de kinderen die dat willen te praten over het geloof. Dit wordt, vanwege de taal, vooral door Szilvia gedaan. Vanwege de warmte zoeken verschillende kinderen afkoeling in de woonkamer om daar spelletjes te spelen. Ook Katika, een van onze twee katten is zeer geliefd. Csabi, de andere kat, laat zich overdag niet zien. Iedere middag is er het vervolgverhaal over Aski, de indiaan. Donderdagmiddag luisteren we daar binnen naar, 39 graden is voor doorgewinterde Hongaren toch ook echt een beetje teveel van het goede. Het spelen van de indianenspelletjes waarbij punten verdiend kunnen worden verplaatsen we naar ’s morgens vroeg, dan heeft iedereen nog energie. We zijn blij dat de temperatuur op vrijdag weer naar de 30 zakt. Elke middag kan er gezwommen worden, heerlijk om af te koelen. Het nu lege houthok is met een tentdoek ervoor een mooie kleedkamer voor de jongens. Een fruithap met een koek rond het thema en hééééééééél veel water en limonade vinden gretig aftrek.

Om vijf uur, meestal wat later stapt iedereen in de dorpsbus of auto en wordt weer netjes in het dorp of thuis afgeleverd. Hier in Iskola Ház wacht dan de schoonmaak van o.a. het terras om een invasie van mieren te voorkomen. Iedereen hartelijk dank voor het meebidden en meeleven in welke vorm dan ook, de kinderen en wij hebben genoten! Wij hopen de kinderclub voort te zetten in september. Vanwege het grote verschil in leeftijd, van zes tot en met veertien jaar, willen we graag een tienerclub en een kinderclub. houden. Daarom blijft uw hulp d.m.v. gebed hard nodig!

Vuurtje

/0 Reacties/in , /door

Zul je net zien, Lorens het land uit, mistig, koud en nat hout. Nu moet ik, Joke, het vuur zien aan te krijgen en niet onbelangrijk: aan te houden. Normaal gesproken brandt het snel, trekt de kachelpijp goed en hoef je maar één keer in een uur een blok hout erbij te gooien. Nu niets van dat alles, wat een gedoe, de temperatuur in huis daalt met het uur. Dan heb je de neiging het bijltje er letterlijk en figuurlijk bij neer te gooien. In Nederland is een draai aan de knop zo makkelijk gedaan. Na een heleboel instructiefilmpjes op internet over de Zwitserse methode, die bij mij niet werkt, toch maar weer van onder af aan beginnen. Een les om het geloofsvuurtje brandend te houden, wat ben ik zwak en wat moet ik telkens weer terug naar de Bron! Het vuur brandt, het huis is warm. Buiten prachtige rijp aan de bomen, dagen lang. Toen het begon te dooien klonk het alsof het regende. De rijp viel op de grond en het leek alsof het gesneeuwd had. Sprookjesachtig.

Bartel vierde zijn verjaardag, veertien jaar alweer, met pannenkoeken, taart en cadeautjes. Hij kan na een half jaar stilstand weer verder met pianoles. Voor zijn juf, die helaas onverwacht overleden was, is een vervanger gevonden.

De kinderclub werd in januari door 3 meisjes en 3 jongens bezocht. Een leuk koppeltje bij elkaar. Net als Jaïrus moeten wij ook leren vertrouwen op dat wat God zegt, zal gebeuren op Zijn tijd. Geduldig zijn en volhouden in gebed, een levensles! De jongens willen de volgende keer weer komen, maar dan moeten we wel weer Boom boom balloon meebrengen. Deze jongens houden van actie! En op advies van de jongens uit mijn oude Nederlandse groep, nu groep 8, gaan we zagen en timmeren.

De dag na de club waren we na de kerkdienst uitgenodigd om voor de kerkenraad te vertellen wat ons beweegt om kinderevangelisatiewerk in Mikebuda te doen. Ze lieten ons na afloop weten volledig achter dit werk te staan en het te ondersteunen waar nodig blijkt. Daar zijn we heel dankbaar voor.

Heeft u het gezien? De reisspecial als bijlage bij de Gezinsgids nr. 17 met daarin 8 pagina’s over Hongarije Holidays. In het volgende nummer staat het verslag van het bezoek dat de Gezinsgids bracht aan de kinderclub in Mikebuda op 5 oktober 2019.

Onder de indruk van 6 damherten die niet verder op de vlucht konden door een omheining en dus vlak voor mijn auto de koers verlegden, moest ik zelf ineens stoppen omdat een omgewaaide boom de weg versperde. Op de heenweg lag die er nog niet. Omdat het een behoorlijk eind achteruitrijden zou betekenen besloot ik de boom opzij te trekken. Oude dode takken braken zo af, maar de wortels moesten toch iets uitgegraven worden. Er ligt een schep in de auto, eigenlijk voor het geval we vast komen te zitten in de modder, maar nu kwam hij ook goed van pas. Nog even de boom opzij leggen en weer verder op weg naar huis.

Dat sjouwen van takken en hout is niet zo makkelijk op het moment. Met het vullen van het houthok was ik wat te enthousiast bezig geweest, het moest namelijk af, maar daardoor is mijn arm overbelast geraakt. Dat duurde al weken, daarom toch maar naar laten kijken. Nu moet ik naar therapie. Hoe dat werkt? Daar kom je vanzelf achter, ook al spreek je geen woord Hongaars. Een afsprakenlijstje en jezelf melden bij de balie, dan wijst alles zich vanzelf. Dat betekent 15 keer 20 minuten massage van de onderarmen, 15 minuten elektrotherapie en 20 minuten zwemmen in een thermaal bad. Dat was niet wat ik mij bij fysiotherapie voorstelde, maar ik begin wel iets te begrijpen van de Hongaarse liefde voor warmwaterbaden. Nu eerst de les voorbereiden voor de volgende club over Echte Liefde, 15 februari, een dag na Valentijn.

Even terug

/0 Reacties/in , /door

Hongaarse trein, bus en vlucht geboekt, hiermee komen we al tot Eindhoven. Lorens heeft de auto in moeten leveren, maar heeft wel een OV – kaart, Bartel en Joke niet en dan komt er een telefoontje van Anneke. “Ik wil graag met jullie afspreken, kan ik vanuit Apeldoorn naar Veenendaal komen om eens lekker bij te kletsen om daarna door te gaan naar mijn huis? Anneke, we zijn nog in Hongarije en hebben het er juist over hoe wij in Veenendaal komen. Zou jij……? Natuurlijk, dan praten we onderweg in de auto.” Precies toen wij de nieuwe parkeergarage inliepen waar de Kiss & Ride van Eindhoven Airport zich nu bevindt, kwam Anneke aanrijden. De auto was al vol met IKEG trainingsmateriaal en daar kwamen onze trolley’s nog bij, maar het paste. Vanaf deze plaats nogmaals bedankt voor de fijne uurtjes!

In Nederland wachtte een heel programma. We zijn dankbaar dat onze zoon Rinke een auto regelde via garage Bloemendal. Zo konden we naar Driebergen voor een presentatie op de Vrouwenvereniging van de CGK. Het was goed om over het evangelisatiewerk in Mikebuda te hebben mogen vertellen. Ook zijn er nieuwe contacten gelegd. Het is belangrijk om een biddende gemeente achter dit werk te hebben staan! Heerlijk om de zondag daarna op het orgel “Dan ga ik op tot Gods altaren” te horen spelen om daarna de gesproken woorden te kunnen verstaan zonder vertaling. In Apeldoorn konden TUA, IKEG en Fruytier mooi gecombineerd worden. Boeken ingeleverd, opgehaald en nieuwe Bijbelse materialen aangeschaft voor de club. Heerlijk om ook een paar dagen voor de klas te hebben gestaan via de invalpool van ECM. Grappig om de reacties te horen als bekend wordt dat de invaljuf helemaal uit Hongarije is gekomen. Dan moet de nood wel hoog zijn hoor. Na een gezellig avondje en de koffers vol chocoladeletters vlogen we weer richting Hongarije, waar het ondertussen had gesneeuwd.

Het was een koude begroeting! In huis was het 5 graden onder nul! De enige warmte kwam van de poes die niet wist hoe snel ze lopen moest om vooral Lorens weer te zien. Gelukkig zijn er twee sterke mannen in huis die graag hout kloven en de kachel volstoppen, zodat het na 2 dagen weer behaaglijk werd in huis. Tijdens onze afwezigheid zijn verschillende elektriciteitspalen in de omgeving vervangen of verplaatst, eentje staat nu midden op het zandpad.

Snel aan de slag om de kinderkerstclubdag verder in detail voor te bereiden. We hebben twee weken. Deze keer organiseren we een hele dag i.v.m. de vakantie en meerdere mensen wilden meehelpen. Te beginnen met het ronddelen van de uitnodigingen. De twee zusjes zegden toe te zullen komen, maar tot de dag voor de kinderbijbelclub was er nog geen enkele andere aanmelding. Hoe zou dat aflopen?

Wordt vervolgd……

Volgestopt

/0 Reacties/in , , /door

Drie dagen de tijd om een verslaggeversechtpaar vol te stoppen met indrukken, ervaringen, verhalen en belevenissen. We zijn benieuwd of het hen lukt om in 2 of 3 artikelen voor de Gezinsgids weer te geven wat Hongarije Holidays te bieden heeft en wat Lorens en mij beweegt om hier actief te zijn. Dit echtpaar nam daarom ook een kijkje op de kinderbijbelclub in Mikebuda. De clubochtend kon deze keer rekenen op 3 nieuwe zusjes! Met hun moeder had ik al vaker contact bij de bushalte en nu waren ze dan toch gekomen. Wat werd er weer mooi gezongen en zo fijn om te mogen vertellen aan kinderen die aandachtig luisteren. Aan de hand van Bartimeüs leerden we dat wij zelf net zo blind zijn, omdat wij onze zonden niet zien. De Heere Jezus wil ons uit deze duisternis redden en Zelf het licht zijn, zodat wij weten hoe we leven mogen om Hem blij te maken. Dat liep vooruit op de volgende club van 2 november. Hier hoorden we over de genezing van de zieke zoon van de hoveling uit Kapernaum. Zonder geloof kunnen we God niet behagen, blij maken. Jezus genas op afstand en de vader geloofde. Wat jammer dat de drie zusjes pas net uit bed kwamen toen de club begon, ondanks de toezegging van hun moeder dat ze zouden komen. Vlak voor Kerst willen we een hele dag kinderclub houden, als de kinderen vrij zijn en hun ouders moeten werken.

Oogstfeest

Zaterdag 19 oktober werd in Mikebuda het oogstfeest gehouden. Een bonte stoet trekt dan met paard en wagen door het dorp om op verschillende plekken te stoppen. Iedereen stapt van de wagen af om te dansen en te zingen. Er worden verschillende lekkernijen uitgedeeld en er is voor iedereen te drinken. In deze omgeving groeien veel druiven en u weet wel wat er van gemaakt wordt. Van de vele abrikozen wordt niet alleen jam gemaakt, maar ook de Hongaarse volksdrank nummer 1: pálinka. Zelf werd ik ook op een kar geroepen en reed lekker mee. Het knallen van de zwepen door de herders die voorop reden, lijkt net op vuurwerk, zo hard. Deze herders laten graag zien wat ze hun paarden hebben aangeleerd. De volksdansgroep uit Albertirsa nodigde iedereen uit om mee te dansen onder begeleiding van een accordeonist. Gezelligheid alom en veel bekende gezichtjes van het zomerkamp gezien.

Voorbereiding winter

Om deze winter in Iskola Ház te kunnen blijven, moet er een flinke houtvoorraad worden aangelegd. Er is een houthok neergezet dat volgestopt moet worden voor de komende winter. Op de dag dat het hout geleverd zou worden kwam het niet, de vrachtwagen was kapot. Na twee weken nog een keer geïnformeerd: de vrachtwagen was nog steeds stuk. Na 5 weken werd het eindelijk geleverd door een kleiner wagentje dat er wel vier keer voor moest rijden. De grote wagen was nog steeds niet gerepareerd. Het vullen van het hok is een leuke klus, van gestorte blokken naar mooi gestapeld hout. Daar krijg je het ook lekker warm van.

  • Houthok in aanbouw
  • Dit moet er in.

Op je pad

Eind september kwam er een poes aanlopen die niet meer weg ging. Een echte knuffelaar. We weten niet van wie zij is, dus krijgt ze nu ook te eten. Terwijl ik dit schrijf ligt ze op schoot. Dankbaar als ze is, verrast ze ons met muizen en haar eerste geschenk was zelfs een jonge rat. Iemand zei dat niet alleen mensen, maar ook dieren op je pad geplaatst worden. Dit was om ons over te halen om de kat te adopteren.

Naar Nederland

D.V. eind november komen we voor tweeënhalve week naar Nederland. Zelf ga ik een aantal dagen voor de klas via een invalpool. Bartel neemt vakantie, daar kijkt hij erg naar uit. We krijgen ook de gelegenheid om een presentatie te verzorgen over ons werk in Hongarije. Inmiddels worden we vermeld op de website van het IKEG. Onder het kopje “Steun ons” vindt u Projecten en daaronder Project 86860: Project kinderwerk Hongarije – Mikebuda. Via het IKEG is uw gift aftrekbaar van de belasting en komt volledig ten goede aan materialen voor het kinderevangelisatiewerk in Mikebuda. Van harte aanbevolen! Overigens is het rekeningnummer van Stichting MiKE ook goed voor giften.

  • Ondergaande zon

Er is maar één Weg

/0 Reacties/in , , , /door

Op hoeveel kinderen kunnen we rekenen?

Hé, er is wat te beleven, er staat een ballonnenboog bij de school. Er druppelen wat kinderen naar binnen, het ontbijt staat klaar. Hoeveel kinderen durven, mogen van hun ouders, zijn nieuwsgierig? We wisten dat er 5 zouden komen, het worden er uiteindelijk 26! Om 11 uur komen meerdere gezinnen een warme maaltijd ophalen. Verzorgd door een gaarkeuken met de school als ophaalpunt. Ook hun kinderen zijn nieuwsgierig en willen blijven, het mag! Deze opkomst hadden we niet verwacht! Na de eerste dag slaan we extra veel brood en beleg in. Leuk dat er ook spontaan watermeloen en koekjes gebracht worden!

Waar en wat gaan we vertellen?

Het is lekker weer en als we buiten in de schooltuin gaan zitten, zijn we zichtbaar en hoorbaar voor langslopende mensen. Dat er vlak voor de Bijbelse vertelling een auto de schooltuin in komt rijden om de zinkput leeg te pompen deert ons niet, tijdens de Bijbelles is het stil en iedereen luistert aandachtig naar de verschillende offers die gebracht werden door Kaïn en Abel. ’s Middags is het te warm om buiten te vertellen en luisteren we binnen naar het zendingsverhaal over Mary Slessor. Een paar mannen hebben ondertussen de picknicktafel versierd met weggewaaide ballonnen. Heel Mikebuda zal weten dat er iets bijzonders is! De andere dagen vertellen we over de verloren zoon en Naäman en het vervolg van Mary.

Wat doen we nog meer?

Iedereen heeft dan wel een naamkaartje op, maar nog niet iedereen kan lezen, een kennismakingsspel met een gekleurde parachute is dan leuk om te doen. Kinderen van 4 t/m 16 jaar trekken gezamenlijk op. Er wordt wat af gezongen, gespeeld, geleerd en geknutseld rondom dat ene thema: Er is maar één Weg tot behoud: Jezus! Aan de hand van verkeersborden horen we hoe God ons roept om terug te keren tot Hem. Tijdens het “studiemomentje” in 2 leeftijdsgroepen, stellen zelfs de jongste kinderen indringende vragen en geven prachtige antwoorden. Moeten we niet allemaal worden als de jonge kinderen? En spelen is van alle leeftijden, van estafette tot memory, van hindernisbaan tot geduldspelletjes, het komt deze dagen allemaal voorbij.

Eten, drinken, de afwas en hagelslag

Eigenlijk waren we met net te weinig mensen om alle onderdelen goed mee te kunnen maken. Zodra de kinderen buiten uitleg kregen over een spel, moest binnen alles klaargezet worden voor bijvoorbeeld het middageten of het knutselen. Bartel was een grote hulp bij het telkens wegwerken van de vaat, het inschenken van de limonade en het leiding geven bij de hindernisbaan. Brood smeren voor het ontbijt was ook een taak. Hier eten ze worst met tomaat of gele paprika op brood en sinds deze clubdagen weten ze ook wat hagelslag op brood is. Op een gegeven moment waren er 2 broertjes die trek hadden in een boterham met hagelslag, binnen de kortste tijd stond er een rij met kinderen voor het uitgeefluikje. Een handige manier om van alle broodkorstjes af te komen.

Er is voorzien in hulp

Na 3 clubdagen kwam de burgemeester ons namens de ouders bedanken. Er was nog nooit eerder zoiets voor de kinderen georganiseerd. De ouders hopen op een vervolg. Ze weten nu wie er achter de ‘Gyermek Biblia Klubba” zitten. Bijzonder dankbaar zijn wij voor de vrijwillige hulp van Szilvia (fulltime VISZ medewerkster), Rita, Julika en de tolken Gabriella en Hanna. We bidden dat de kinderen nooit meer zullen vergeten wat ze gehoord hebben en dat de Heere het Zelf wil zegenen.