Berichten

Indiai Tábor

Net als deze indiaan kijken wij er heel erg naar uit om de kinderen na lange tijd weer te ontmoeten. Met Kerst en Pasen zijn er contactmomenten geweest, maar er mocht geen club gehouden worden. Nu de meeste beperkingen zijn opgeheven, hebben we toestemming gekregen om opnieuw het zomerkinderkamp te organiseren met als thema indianen. Het vijf-daagse programma van VISZ is doorgesproken, de materialen liggen klaar. Wat fijn dat er dit jaar nog meer kinderen uit Mikebuda zijn aangemeld. Totaal zijn er 23 kinderen geregistreerd. Vanwege Covid moeten we wel iedere dag de temperatuur opnemen, de buitentemperatuur blijkt soms hoger dan de lichaamstemperatuur.

Iedere ochtend om acht uur staan we bij de oude school in Mikebuda om de kinderen op te halen. De meesten zitten dan al klaar in de bus. We rijden naar Iskola Ház en daar droppen ze hun tas en spelen in de tuin tot het ontbijt geserveerd wordt. Daarna nog even spelen en dan begint de Bijbelles. Die bestaat uit een lied, een tekst aanleren en natuurlijk de Bijbelvertelling. András en Joke vertellen dit jaar over de verheerlijking op de berg, de storm op het meer, de Kananitische vrouw en de Goede Herder. Na een pauze gaan de kinderen in een jongens- en meisjesgroep uiteen om de opdrachten in het programmaboekje te maken. Voor het opzeggen van de Bijbeltekst kan een munt voor de pot verdiend worden. De kinderen worden over vier indianenstammen verdeeld. Zij zoeken zoveel mogelijk informatie op, om dit vervolgens op vrijdag aan de hele groep op een leuke manier te presenteren. Aan het einde van de week is er een prijs voor iedere stam.

Ook dit jaar wordt de warme hoofdmaaltijd bezorgd. Deze keer zorgen wij in plaats van soep voor een dessert. Het is namelijk verschrikkelijk warm, de hele week ruim boven de 32 graden. Een ijsje of yoghurt gaat er dan wel in. Omdat het kamp dit jaar al in juni is, normaal gesproken de regenmaand, hebben we gebeden om droog weer. Er is geen druppel regen gevallen, wel veel zweetdruppels. We delen washandjes uit die telkens opnieuw nat worden gemaakt en zo voor een beetje verkoeling zorgen.

Na de siësta is het knutseltijd: blaaspijpen, tooien, pijlkokers, weefsels van grassen, pollepels brandmerken en kleipotjes maken. Voor de meisjes komt er een harenvlechtster. Een echte tipi wordt samen met de jongens opgezet. De wolkenkoekjes die de rooksignalen moeten voorstellen worden gebakken, maar een deel gaat naar Cegléd om afgebakken te worden omdat er kortsluiting in de oven is ontstaan. Gelukkig zonder echte rookwolken. Lorens en Bartel doen dan ook alvast de boodschappen voor de volgende dag. Tussendoor is er tijd om met de kinderen die dat willen te praten over het geloof. Dit wordt, vanwege de taal, vooral door Szilvia gedaan. Vanwege de warmte zoeken verschillende kinderen afkoeling in de woonkamer om daar spelletjes te spelen. Ook Katika, een van onze twee katten is zeer geliefd. Csabi, de andere kat, laat zich overdag niet zien. Iedere middag is er het vervolgverhaal over Aski, de indiaan. Donderdagmiddag luisteren we daar binnen naar, 39 graden is voor doorgewinterde Hongaren toch ook echt een beetje teveel van het goede. Het spelen van de indianenspelletjes waarbij punten verdiend kunnen worden verplaatsen we naar ’s morgens vroeg, dan heeft iedereen nog energie. We zijn blij dat de temperatuur op vrijdag weer naar de 30 zakt. Elke middag kan er gezwommen worden, heerlijk om af te koelen. Het nu lege houthok is met een tentdoek ervoor een mooie kleedkamer voor de jongens. Een fruithap met een koek rond het thema en hééééééééél veel water en limonade vinden gretig aftrek.

Om vijf uur, meestal wat later stapt iedereen in de dorpsbus of auto en wordt weer netjes in het dorp of thuis afgeleverd. Hier in Iskola Ház wacht dan de schoonmaak van o.a. het terras om een invasie van mieren te voorkomen. Iedereen hartelijk dank voor het meebidden en meeleven in welke vorm dan ook, de kinderen en wij hebben genoten! Wij hopen de kinderclub voort te zetten in september. Vanwege het grote verschil in leeftijd, van zes tot en met veertien jaar, willen we graag een tienerclub en een kinderclub. houden. Daarom blijft uw hulp d.m.v. gebed hard nodig!

Olympisch Zomerkamp 2020

Ons terras een Olympisch honk? Het huis een Olympisch dorp? Ja hoor, voor één weekje dan wel te verstaan. De andere weken van de zomervakantie fungeert Iskola Ház als vakantiewoning.

Het kant en klare pakket van het VISZ (in Nederland IKEG), heeft als algemeen thema Olympisch Kamp, met daarin Nehemia als Bijbels thema.

Kinderwerkersechtpaar Barta, leden van de kerk en wijzelf zijn er helemaal klaar voor. De tuin is groot genoeg, we hebben alle materialen voorhanden, bezorging van het eten is geregeld, net als het vervoer van de kampdeelnemers door de man van de burgemeester.

’s Morgens vroeg om acht uur staan er veel kinderen te wachten bij het verzamelpunt. Instappen en op weg naar het Olympisch dorp. Twee keer zelfs met paard en wagen! Nou ja, de meisjes dan, want de jongens gaan toch liever met de personenbus. Daar aangekomen lokt het buitenspeelgoed. Een kennismakingsspel volgt en niet veel later ontbijten we met elkaar en worden de kampafspraken gemaakt.

David heeft speciaal zijn werkrooster geruild om iedere ochtend het zingen te begeleiden op zijn gitaar. Dan volgt de Bijbelles over Nehemia met een dagtekst. Iedere dag staat er een waarheid centraal, die aansluit bij het Bijbelverhaal maar ook op jouw persoonlijk van toepassing is, zoals bijvoorbeeld “God waarschuwt, omdat Hij je lief heeft.” .

Even wat drinken en dan in groepjes de vragen en opdrachten uit het werkboekje bespreken, zittend op de trampoline of op een kleed in het gras.

Dit zijn ook de momenten waarop we iets meer te weten kunnen komen over de achtergrond van de kinderen en hun motivatie om hier te zijn. Na de verdieping in de Bijbelles is er nog wat vrije tijd. Dan worden de handen gewassen en wordt de soep en het warme eten opgediend. De borden, het bestek en de grote etenstonnen moeten wel afgewassen worden. Gelukkig hebben we een douche voor die grote tonnen.

Een verplichte rustperiode volgt, er mag niet gesprongen of gerend worden, het is daarvoor te warm. De herbouwde muur van de stad Jeruzalem wordt nagebouwd op het terras, de kleintjes spelen in de zandbak, vertellingen worden nog even doorgelezen. Het Olympische thema wordt ’s middags uitgewerkt in twee groepen: bedenk een naam voor je land, een vlag, een banier, een lied en presenteer dat op vrijdagmiddag aan de hele groep. De eerste twee dagen wordt het Olympisch dorp (het terras) opgeleukt met zelfgemaakte vlaggen, slingers en fakkels.

Vóór het laatste onderdeel van iedere middag wordt er gezwommen, wat een feest! Nadat iedereen weer is omgekleed en opgefrist, volgt er een traktatie, meegegeven of gebracht door de ouders: een fruithap met muffin, zoete maiskolf, een ijshoorntje, koekjes, heerlijk! Ouders krijgen ondertussen foto’s doorgestuurd over wat hun kind allemaal meemaakt met nog een paar aanmeldingen tot gevolg.

Hangend in een tuinstoel, zittend aan de picknicktafel of leunend aan de biertafel luisteren we hoe christelijke Olympische sporters uit het verleden het Evangelie in de praktijk uitdragen. Eerlijk spel, sportief zijn, je aan regels houden, keuzes maken: het komt allemaal aan de orde.

Tijdens de diverse sportwedstrijdjes, het opzeggen van Bijbelteksten, het leeg eten van je (soms tweede) bord en gewone spelletjes kunnen de kinderen dragma’s verdienen. Op de laatste dag mogen die ingewisseld worden voor allerlei cadeautjes.

Op vrijdagmiddag worden medailles uitgedeeld, krijgen de kinderen een oorkonde en is de kampweek voorbij. Na een hoop plezier, ervaringen en toerusting zijn ze weer weggegaan. Ze hebben gehoord dat er iets nog waardevoller is dan het zelf nummer 1 zijn, namelijk de Ander dienen, eren en volgen. Er is blijdschap in ons hart, zullen we de kinderen in oktober weer terugzien op de gewone club?

Er is maar één Weg

Op hoeveel kinderen kunnen we rekenen?

Hé, er is wat te beleven, er staat een ballonnenboog bij de school. Er druppelen wat kinderen naar binnen, het ontbijt staat klaar. Hoeveel kinderen durven, mogen van hun ouders, zijn nieuwsgierig? We wisten dat er 5 zouden komen, het worden er uiteindelijk 26! Om 11 uur komen meerdere gezinnen een warme maaltijd ophalen. Verzorgd door een gaarkeuken met de school als ophaalpunt. Ook hun kinderen zijn nieuwsgierig en willen blijven, het mag! Deze opkomst hadden we niet verwacht! Na de eerste dag slaan we extra veel brood en beleg in. Leuk dat er ook spontaan watermeloen en koekjes gebracht worden!

Waar en wat gaan we vertellen?

Het is lekker weer en als we buiten in de schooltuin gaan zitten, zijn we zichtbaar en hoorbaar voor langslopende mensen. Dat er vlak voor de Bijbelse vertelling een auto de schooltuin in komt rijden om de zinkput leeg te pompen deert ons niet, tijdens de Bijbelles is het stil en iedereen luistert aandachtig naar de verschillende offers die gebracht werden door Kaïn en Abel. ’s Middags is het te warm om buiten te vertellen en luisteren we binnen naar het zendingsverhaal over Mary Slessor. Een paar mannen hebben ondertussen de picknicktafel versierd met weggewaaide ballonnen. Heel Mikebuda zal weten dat er iets bijzonders is! De andere dagen vertellen we over de verloren zoon en Naäman en het vervolg van Mary.

Wat doen we nog meer?

Iedereen heeft dan wel een naamkaartje op, maar nog niet iedereen kan lezen, een kennismakingsspel met een gekleurde parachute is dan leuk om te doen. Kinderen van 4 t/m 16 jaar trekken gezamenlijk op. Er wordt wat af gezongen, gespeeld, geleerd en geknutseld rondom dat ene thema: Er is maar één Weg tot behoud: Jezus! Aan de hand van verkeersborden horen we hoe God ons roept om terug te keren tot Hem. Tijdens het “studiemomentje” in 2 leeftijdsgroepen, stellen zelfs de jongste kinderen indringende vragen en geven prachtige antwoorden. Moeten we niet allemaal worden als de jonge kinderen? En spelen is van alle leeftijden, van estafette tot memory, van hindernisbaan tot geduldspelletjes, het komt deze dagen allemaal voorbij.

Eten, drinken, de afwas en hagelslag

Eigenlijk waren we met net te weinig mensen om alle onderdelen goed mee te kunnen maken. Zodra de kinderen buiten uitleg kregen over een spel, moest binnen alles klaargezet worden voor bijvoorbeeld het middageten of het knutselen. Bartel was een grote hulp bij het telkens wegwerken van de vaat, het inschenken van de limonade en het leiding geven bij de hindernisbaan. Brood smeren voor het ontbijt was ook een taak. Hier eten ze worst met tomaat of gele paprika op brood en sinds deze clubdagen weten ze ook wat hagelslag op brood is. Op een gegeven moment waren er 2 broertjes die trek hadden in een boterham met hagelslag, binnen de kortste tijd stond er een rij met kinderen voor het uitgeefluikje. Een handige manier om van alle broodkorstjes af te komen.

Er is voorzien in hulp

Na 3 clubdagen kwam de burgemeester ons namens de ouders bedanken. Er was nog nooit eerder zoiets voor de kinderen georganiseerd. De ouders hopen op een vervolg. Ze weten nu wie er achter de ‘Gyermek Biblia Klubba” zitten. Bijzonder dankbaar zijn wij voor de vrijwillige hulp van Szilvia (fulltime VISZ medewerkster), Rita, Julika en de tolken Gabriella en Hanna. We bidden dat de kinderen nooit meer zullen vergeten wat ze gehoord hebben en dat de Heere het Zelf wil zegenen.

Verrassingen

Een bruiloft en ontslag

Wat een verrassing, een meisje van de club heeft haar klasgenootje uit een ander dorp meegenomen! Zo zijn we toch met een aantal kinderen bij elkaar. We luisteren naar het eerste wonder dat Jezus in het openbaar tijdens een bruiloftsfeest deed. Toen het feest bedorven leek te gaan worden, veranderde Hij op Gods tijd water in wijn. In alle dingen mogen we op Hem vertrouwen, op Zijn tijd zal Hij helpen. Dat ervaren we nu ook zelf weer. Lorens zal in november zijn baan verliezen door een gebrek aan klanten. Dat roept veel vragen op. Hoe verder? Toch leggen we dit biddend voor Hem neer en vertrouwen erop dat God alles in Zijn handen heeft, ook al begrijpen wij het niet. De meisjes gingen vrolijk en met een prachtige vaas naar huis. Buiten in onze tuin ontdekten we dat die grote, gele bloemen die alleen maar tot ongeveer het middaguur open staan een mooie naam hebben: morgenster. Is Jezus niet de blinkende Morgenster, naar Wie we mogen uitzien?

Jubileum en cursus

Het kinderevangelisatiewerk in Hongarije bestaat 30 jaar, daar werd op verschillende momenten bij stil gestaan. Juist hier in Hongarije hebben christenen te maken gehad met vervolgingen en werden Bijbels en andere christelijke lectuur het land in gesmokkeld. Wat fijn om het evangelisatiewerk nu in alle vrijheid te mogen doen. Daarvoor moet je ook toegerust worden en kunnen verschillende cursussen gevolgd worden. De eerste twee hebben Lorens en Joke in Nederland gedaan (IKEG), nu volgde de uitgebreide training in Sibiu, Roemenië. Eigenlijk 12 weken, maar dat is dit jaar niet haalbaar, vandaar dat nu alleen de eerste twee weken gevolgd werden. Bartel ging met Joke mee zodat hij zijn schoolwerk kon doen. Hij vond het wel grappig om zijn moeder zo te zien studeren. Temidden van 12 verschillende nationaliteiten was de voertaal Engels. Het waren lange, leerzame, intensieve dagen en hard werken! Met de opgedane kennis en de opdracht “Go out!” weten we wat ons te doen staat.


Zwembad

Lorens moest ondertussen in Mikebuda blijven want….. het zwembad was ingestort. Een professioneel bedrijf zou het bad eens grondig schoonmaken. Tegen ons advies in lieten ze het toch helemaal leeglopen en dat hielden de muren niet. Met de komende gasten in het vooruitzicht die een huis met zwembad huren is dit toch wel een groot probleem. Uiteindelijk en ondanks alle communicatieproblemen is er iemand gevonden die een compleet nieuw bad bouwt. Naar verwachting, is het precies klaar als de gasten komen.

Zomerkamp

Voor de allereerste keer wordt er in Mikebuda een Bijbelkamp georganiseerd tijdens de zomervakantie. De burgemeester staat er helemaal achter. Het wordt een 3-daagse van ’s morgens 8 tot ’s middags 4 uur. Het thema is: ” Eén weg “. Er gaat heel wat van ons gevraagd worden, want de medewerkers zijn dun gezaaid i.v.m. de kampen in andere dorpen en steden. In Hongarije worden vanwege de lange zomervakantie (15 juni t/m 31 augustus) heel veel kinderkampen georganiseerd. Omdat veel ouders gewoon moeten werken, als zij tenminste werk hebben, begint zo’n dagkamp vroeg. Bidt u mee dat we veel kinderen zullen bereiken met het Evangelie? Zij hebben nog een leven voor zich…Bidt u ook voor ons, om wijsheid en kracht voor dit kamp, de kinderen en hun ouders, maar ook voor financiële oplossingen?

Zomerkamp 2018