Berichten

Herfstperikelen

/0 Reacties/in , /door

Herfststormen, tegenwind en fikse regenbuien, niet letterlijk maar figuurlijk bedoeld, want dit weer komt bij ons in Mikebuda nauwelijks voor. Wat ik hiermee bedoel te zeggen is dat ons leven hier behoorlijk is opgeschud sinds we per 1 september de huur van het appartement in Cegléd hebben opgezegd en ons huis in Veenendaal te koop hebben gezet.

Allereerst de flat, vanwege de plannen die we hebben rondom het kinderevangelisatiewerk is het nogal jammer van het geld om deze aan te houden. En zo gebeurde het dat op een snikhete dag de hele inboedel op een karretje over een zandweg reed….

Na 18 jaar in Veenendaal te hebben gewoond, is ook daar een einde aan gekomen. We hebben de woning verkocht met de bedoeling om in Hongarije een stukje grond aan te kopen om betere mogelijkheden te hebben om daar zomerkampen te organiseren. Het werd voor Bartel een extra lange herfstvakantie, vooral omdat de bus die vanuit Hongarije zou komen autopech kreeg en we in Nederland een bus moesten huren. Tot diep in de nacht hebben we de bus ingeladen en gingen vol goede moed op weg om onze bijrijder op te halen. We werden in Amersfoort aangehouden, wie rijdt er nou in het holst van de nacht met een gehuurde bus al zoekend naar het juiste adres, omdat de mobiele navigatie het liet afweten ? Wij dus. Nadat gevraagd was of we mensen achterin vervoerden, waarop we ontkennend konden antwoorden, werd de weg gewezen en konden we weer verder. In Oostenrijk werden we nog een keer gecontroleerd en moest de bus open. Al snel was duidelijk dat het echt om een internationale verhuizing ging en mochten we door. Hongarije was andere koek. Onze passen, lakcimkaarten en verblijfskaarten werden gecontroleerd en geregistreerd en we kregen een grote rode sticker mee om bij aankomst op de deur te plakken. Die bus moest natuurlijk ook weer terug gereden worden. Vanwege de verplichte quarantaine (in Hongarije wordt echt aan huis gecontroleerd), was Lorens degene die weer terug moest rijden naar Nederland om met de personenauto weer terug te komen.

Tussen deze verhuizingen door was er de kinderclub. De dag begon met een harde knal vanuit de douche. Het bleek dat de douchedeur spontaan gebarsten was in ontelbaar veel stukjes. Geen tijd om op te ruimen, eerst de club. “Laat de kinderen bij Mij komen en verhinder ze niet, want voor zulken is het Koninkrijk van God.” Markus 10:14. Juist nu is het belangrijk dat kinderen weten dat ze hun vertrouwen op de Heere Jezus mogen stellen en dat ze weten dat Hij hun zonden wil vergeven, omdat Hij van hen houdt. Confronterend was het om te horen dat deze kinderen uit Mikebuda met hun vragen over Jezus niet weten bij wie ze terecht kunnen. Thuis niet en op school niet. Daarom zo belangrijk om door te gaan met deze club. Het was een prachtige herfstdag, begin van de herfstvakantie. En voor de 5 kinderen uit totaal 3 gezinnen ieder een eigen bank, corona-proof zullen we maar zeggen. Na de uitleg en het aanleren van de bovengenoemde tekst zongen we een aantal bijpassende liederen, deze keer m.b.v. YouTube omdat Lorens op deze Hongaarse Nationale Feestdag gewoon moest werken. Met twee grote dobbelstenen en een bingokaart in de hand werden spelenderwijs al puzzelend bij de zwembadrand en zingend op de trampoline de tekst, versjes en vertelling herhaald. Om te winnen moesten de opdrachten die het woord BIBLIA vormden gedaan zijn. Het blijft spannend wanneer we de volgende club kunnen houden. Inmiddels zijn ook in ons dorp enkele mensen besmet geraakt met het coronavirus.

Tijdens al deze weken van inpakken en verhuizen, zowel in Hongarije als in Nederland was Lorens gewoon aan het werk. Er is toch een voordeel aan Corona: het laat zien dat samenwerken met collega’s en klanten vanuit Hongarije prima te doen is. Groot is dan ook de teleurstelling dat het jaarcontract niet wordt verlengd. Dat roept bij ons natuurlijk weer de nodige vragen op, maar wat de toekomst ook zal brengen: “mij geleidt des Heeren hand”.

3 Maanden

/0 Reacties/in , /door

De kinderclub

3 Maanden geleden is het dat we de laatste kinderclub hielden in de school van Mikebuda. Op die laatst gehouden club, 15 februari, waren alleen meisjes afgekomen. Het onderwerp rondom Valentijnsdag over waar echte liefde vandaan komt, sprak de jongens kennelijk niet zo aan of zou het te dichtbij komen? Het Bijbelvers uit 1 Johannes 4 vers 10 stond centraal. Dat God zoveel van de mensen houdt, dat Hij Zijn enige Zoon daarvoor liet sterven, om verzoening voor onze zonden mogelijk te maken. Van Hem gaat alles uit, niet van ons. We leerden een nieuw lied over Gods liefde en zaagden een hart uit hout wat we opvulden met draad.

Alles voor de Paasclub was juist geregeld, de vertaler, het gebruik van de school en een bezoek aan de Óvoda (peuter/kleuterschool), maar het mocht door alle beperkende maatregelen rondom het corona virus helaas niet doorgaan. We zijn blij dat het Hongaarse IKEG linkjes deelt om het Paasevangelie toch door te geven. Op dit moment vinden er in Hongarije versoepelende maatregelen plaats. Helaas is het de komende tijd nog niet toegestaan om kinderclubs te organiseren. De scholen blijven tot september gesloten. Het thuisonderwijs duurt tot 15 juni en dan start de lange zomervakantie. Of het zomerkamp door kan gaan is nog maar de vraag. Ondertussen sturen we de filmpjes met de goede Boodschap door, waaronder ook (in het Nederlands als boekje beschikbaar bij het IKEG) “Waarom gebeuren er nare dingen?”.

De poes

Een grote verrassing was de worp van 5 kittens door onze Katika. Het gemiauw op Tweede Kerstdag is niet zonder gevolg gebleven. Op de dag van de bevalling, 28 februari, miauwde ze weer zo hard. Lorens moest met haar mee naar de keuken, waar een kartonnen doos klaarstond. Als hij weer naar de kamer liep om verder te werken, miauwde ze net zo hard tot hij weer naar de keuken kwam, zelfs zijn collega’s konden horen dat er wat aan de hand was. Inmiddels hebben 2 kittens een ander huis gevonden en zijn er nog 3 bij ons die ruim 10 weken oud zijn. We genieten mee van de rare capriolen die ze uithalen en kijken niet meer op van wat moederkat allemaal meeneemt van de jacht: spreeuwen, hagedissen en muizen. Maar een slaapplekje op een oud vogelnestje is wel het toppunt van wat we gezien hebben.

De tuin

Ondertussen zijn er hele andere dingen die ook onze aandacht vragen. De tuin bijvoorbeeld. De open paardenstal is dichtgetimmerd tot een mooie schuur. Nu is er eindelijk ruimte om spullen op te slaan. Voorlopig is een klein stukje achter de buitenwand in bezit genomen door een zwerm bijen. De koningin vond een gaatje in het hout waar ze met haar gevolg in is gekropen. Het grasveld is omgewoeld, bemest en opnieuw ingezaaid, ondanks het sproeien wil het nog niet erg opkomen. De acacia’s zijn gesnoeid, het houthok is daardoor weer aardig bijgevuld en er is een begin gemaakt met een groentetuin. Dit werd allemaal uitgevoerd door mannen die aan het werk gehouden moesten worden omdat er anders geen eten is. De aardbeiplantjes en de aardappelen groeien hard, de binnen opgekweekte bonen en tomaten moeten nu nodig naar buiten. Overal om ons heen staan de acacia’s in bloei, prachtig wit tegen een staalblauwe voorjaarslucht, verschijnen de eerste klaprozen, zitten de roodstaartjes op hun nest, klinkt het geluid van de wielewaal, de hop en nog zoveel andere vogels en fladderen nu de mooiste vlinders rond. Het is volop lente!

  • omgewoelde tuin
  • gras
  • aardbeien
  • klaprozen
  • aardappelen

Het werk

Het werken vanuit ons “Schoolhuis”, de letterlijke betekenis van “Iskola Ház” geldt nu voor ons alledrie. Bartel volgt nog steeds afstandsonderwijs en doet dat nu ook voor de muziekles. Elke vrijdagmiddag half drie, gaat via Messenger de telefoon en dan volgt er een uurtje pianoles. Lorens moet van zijn werkgever verplicht thuis werken. Dat deed hij eerst in de kamer, maar nu doet hij dat in de keuken (dicht bij de koffie). Veel werk gebeurt via Microsoft Teams. Zo is er toch contact met de klanten waar hij anders naartoe zou gaan. Grappig dat wij een Vlaams kindje kunnen horen spelen, terwijl zijn vader probeert te werken. Zelf was ik in maart voor het laatst in Nederland en kon daarna direct in vrijwillige quarantaine. De scholen gingen dicht, geen invalwerk meer. Nu de scholen weer opengaan, maar het virus nog rondwaart, zal ik waarschijnlijk nog hier blijven. Wij weten niet wat de komende zomer zal brengen, er zijn annuleringen gekomen, reizen geschrapt, een geplande cursus staat op losse schroeven. Wij beseffen dat deze periode alles in een ander licht zet. Waar zijn we werkelijk aan gebonden? Wat is nu echt belangrijk? Waar leven wij nu voor?

Wat een God mogen wij dienen, Eén Die alles in Zijn hand houdt en nog geduldig met ons is en niets anders wil dan Zijn liefde aan ons openbaren. Terugkomend op de aangeleerde tekst op de kinderclub: Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening voor onze zonden.

  • voorlopig even niet …

Kinderkerstclub

/0 Reacties/in /door

De dag voor de kinderclub nog geen aanmeldingen! Diverse restaurants zullen deze maandag geen menu’s bezorgen en zelfs i.v.m. de komende kerstdagen gesloten zijn. Dan koken we zelf wel voor de kinderen, maar voor hoeveel dan? Snappen de ouders dan niet dat er boodschappen gedaan moeten worden en dat dat een van de redenen is waarom je je deze keer moet aanmelden? Een extra, aan ieder persoonlijk gerichte oproep via Messenger blijkt te werken. Vrijwel direkt komen de berichten binnen: “Ja wij komen hoor!”. Dat stemt positief. Nu is er in ieder geval een inschatting te maken. Dat betekent wel ’s morgens om 6 uur naar de bakker in een dorp verderop. Maar ze komen…..

Iedereen die om half negen binnenkomt helpt mee met klaarzetten. De hal is zelfs versierd omdat ook de Óvoda een kerstviering had. We beginnen het ontbijt met gebed en dan wordt er in alle rust gegeten. We doen een actief beweegspelletje en gaan dan naar boven waar het leslokaal is. David en Lorens zorgen voor de muzikale begeleiding van de liederen. De kinderen hebben er duidelijk plezier in, zeker na het leren van de canon “Zengjünk dalt” zouden ze wel uren door kunnen gaan. Maar de tekst en het Bijbelverhaal wachten. Emese vertelt a.d.h.v. een powerpoint over de beloofde Redder. De kinderen krijgen elk een Bijbelvers waarop uit verschillende delen van de Bijbel al beloften staan over de Heiland die geboren zou worden. Na de pauze volgt een quiz met een spannend memoryspel, het blijkt nog heel lastig om goede paren te vormen.

Na de Bijbelles gaan we naar beneden om een kerststukje te maken. Dat is hier niet gebruikelijk, vanwege de kosten en het moeilijk te verkrijgen materiaal. In een tuincentrum heeft iemand persoonlijk coniferengroen voor ons afgeknipt. De kinderen waren razend enthousiast en er ontstonden ware kunststukjes.

Ondertussen waren Bartel en Lorens naar huis gegaan om de middagmaaltijd klaar te maken: rijst, kip en saus van Uncle Ben. Toen wij in de school de sterrenloop en het stiltespel hadden gespeeld, kwamen zij met de warme maaltijd. De vertaalster voor de middag had naast twee van haar kinderen ook de desserts meegenomen. Nieuwsgierig belde een moeder van een jongetje dat hier voor het eerst was of het allemaal nog goed ging. Toen dat het geval bleek, mocht hij blijven. Dit jongetje had toen wij hem uitnodigden letterlijk een gat in de lucht gesprongen omdat hij wilde komen omdat het vakantie was.

Weer boven in het lokaaltje zongen we dat het een lieve lust was en nu kregen de kinderen zelf ook instrumentjes in hun hand. Toen werd het stil, de kinderen luisterden naar het verhaal van Birgitta uit Zweden. De Bijbeltekst uit Johannes 3: 16 is hierin mooi verweven en dat kunnen ze toepassen op zichzelf. Na dit ontroerende verhaal pakten we stapsgewijs aan de hand van enkele vragen over de kerstgeschiedenis een geschenk uit.

Er zat naast snoepjes ook een pak Zweedse kerstkoekjesmix in, een hint om vervolgens beneden in de hal peperkoek te gaan decoreren en sneeuwsterren te maken. De burgemeester verraste ons daar ook nog eens met szaloncukor, speciale kerstchocolaatjes. Naast alle zoetigheid waren er volop mandarijntjes (de vertaalster is tandarts, die moet je wel te vriend houden).

Wie klaar was met knutselen kon spelletjes doen. De jongens namen alvast een voorproefje op Oud en Nieuw met “Boom boom balloon”. Ondertussen kwam tot onze grote schrik in de keuken het afvoerwater op 3 plekken uit de vloerputjes omhoog. Het bleek een bekend probleem te zijn. Na een groepsfoto en dankgebed was het tijd om naar huis te gaan. Dankbaar kijken we terug en zijn vooral blij met de komst van 9 kinderen uit Mikebuda die door de hele dag heen gehoord hebben waar het met Kerstfeest werkelijk om gaat.

bericht

Volgestopt

/0 Reacties/in , , /door

Drie dagen de tijd om een verslaggeversechtpaar vol te stoppen met indrukken, ervaringen, verhalen en belevenissen. We zijn benieuwd of het hen lukt om in 2 of 3 artikelen voor de Gezinsgids weer te geven wat Hongarije Holidays te bieden heeft en wat Lorens en mij beweegt om hier actief te zijn. Dit echtpaar nam daarom ook een kijkje op de kinderbijbelclub in Mikebuda. De clubochtend kon deze keer rekenen op 3 nieuwe zusjes! Met hun moeder had ik al vaker contact bij de bushalte en nu waren ze dan toch gekomen. Wat werd er weer mooi gezongen en zo fijn om te mogen vertellen aan kinderen die aandachtig luisteren. Aan de hand van Bartimeüs leerden we dat wij zelf net zo blind zijn, omdat wij onze zonden niet zien. De Heere Jezus wil ons uit deze duisternis redden en Zelf het licht zijn, zodat wij weten hoe we leven mogen om Hem blij te maken. Dat liep vooruit op de volgende club van 2 november. Hier hoorden we over de genezing van de zieke zoon van de hoveling uit Kapernaum. Zonder geloof kunnen we God niet behagen, blij maken. Jezus genas op afstand en de vader geloofde. Wat jammer dat de drie zusjes pas net uit bed kwamen toen de club begon, ondanks de toezegging van hun moeder dat ze zouden komen. Vlak voor Kerst willen we een hele dag kinderclub houden, als de kinderen vrij zijn en hun ouders moeten werken.

Oogstfeest

Zaterdag 19 oktober werd in Mikebuda het oogstfeest gehouden. Een bonte stoet trekt dan met paard en wagen door het dorp om op verschillende plekken te stoppen. Iedereen stapt van de wagen af om te dansen en te zingen. Er worden verschillende lekkernijen uitgedeeld en er is voor iedereen te drinken. In deze omgeving groeien veel druiven en u weet wel wat er van gemaakt wordt. Van de vele abrikozen wordt niet alleen jam gemaakt, maar ook de Hongaarse volksdrank nummer 1: pálinka. Zelf werd ik ook op een kar geroepen en reed lekker mee. Het knallen van de zwepen door de herders die voorop reden, lijkt net op vuurwerk, zo hard. Deze herders laten graag zien wat ze hun paarden hebben aangeleerd. De volksdansgroep uit Albertirsa nodigde iedereen uit om mee te dansen onder begeleiding van een accordeonist. Gezelligheid alom en veel bekende gezichtjes van het zomerkamp gezien.

Voorbereiding winter

Om deze winter in Iskola Ház te kunnen blijven, moet er een flinke houtvoorraad worden aangelegd. Er is een houthok neergezet dat volgestopt moet worden voor de komende winter. Op de dag dat het hout geleverd zou worden kwam het niet, de vrachtwagen was kapot. Na twee weken nog een keer geïnformeerd: de vrachtwagen was nog steeds stuk. Na 5 weken werd het eindelijk geleverd door een kleiner wagentje dat er wel vier keer voor moest rijden. De grote wagen was nog steeds niet gerepareerd. Het vullen van het hok is een leuke klus, van gestorte blokken naar mooi gestapeld hout. Daar krijg je het ook lekker warm van.

  • Houthok in aanbouw
  • Dit moet er in.

Op je pad

Eind september kwam er een poes aanlopen die niet meer weg ging. Een echte knuffelaar. We weten niet van wie zij is, dus krijgt ze nu ook te eten. Terwijl ik dit schrijf ligt ze op schoot. Dankbaar als ze is, verrast ze ons met muizen en haar eerste geschenk was zelfs een jonge rat. Iemand zei dat niet alleen mensen, maar ook dieren op je pad geplaatst worden. Dit was om ons over te halen om de kat te adopteren.

Naar Nederland

D.V. eind november komen we voor tweeënhalve week naar Nederland. Zelf ga ik een aantal dagen voor de klas via een invalpool. Bartel neemt vakantie, daar kijkt hij erg naar uit. We krijgen ook de gelegenheid om een presentatie te verzorgen over ons werk in Hongarije. Inmiddels worden we vermeld op de website van het IKEG. Onder het kopje “Steun ons” vindt u Projecten en daaronder Project 86860: Project kinderwerk Hongarije – Mikebuda. Via het IKEG is uw gift aftrekbaar van de belasting en komt volledig ten goede aan materialen voor het kinderevangelisatiewerk in Mikebuda. Van harte aanbevolen! Overigens is het rekeningnummer van Stichting MiKE ook goed voor giften.

  • Ondergaande zon

Verrassingen

/0 Reacties/in , , /door

Een bruiloft en ontslag

Wat een verrassing, een meisje van de club heeft haar klasgenootje uit een ander dorp meegenomen! Zo zijn we toch met een aantal kinderen bij elkaar. We luisteren naar het eerste wonder dat Jezus in het openbaar tijdens een bruiloftsfeest deed. Toen het feest bedorven leek te gaan worden, veranderde Hij op Gods tijd water in wijn. In alle dingen mogen we op Hem vertrouwen, op Zijn tijd zal Hij helpen. Dat ervaren we nu ook zelf weer. Lorens zal in november zijn baan verliezen door een gebrek aan klanten. Dat roept veel vragen op. Hoe verder? Toch leggen we dit biddend voor Hem neer en vertrouwen erop dat God alles in Zijn handen heeft, ook al begrijpen wij het niet. De meisjes gingen vrolijk en met een prachtige vaas naar huis. Buiten in onze tuin ontdekten we dat die grote, gele bloemen die alleen maar tot ongeveer het middaguur open staan een mooie naam hebben: morgenster. Is Jezus niet de blinkende Morgenster, naar Wie we mogen uitzien?

Jubileum en cursus

Het kinderevangelisatiewerk in Hongarije bestaat 30 jaar, daar werd op verschillende momenten bij stil gestaan. Juist hier in Hongarije hebben christenen te maken gehad met vervolgingen en werden Bijbels en andere christelijke lectuur het land in gesmokkeld. Wat fijn om het evangelisatiewerk nu in alle vrijheid te mogen doen. Daarvoor moet je ook toegerust worden en kunnen verschillende cursussen gevolgd worden. De eerste twee hebben Lorens en Joke in Nederland gedaan (IKEG), nu volgde de uitgebreide training in Sibiu, Roemenië. Eigenlijk 12 weken, maar dat is dit jaar niet haalbaar, vandaar dat nu alleen de eerste twee weken gevolgd werden. Bartel ging met Joke mee zodat hij zijn schoolwerk kon doen. Hij vond het wel grappig om zijn moeder zo te zien studeren. Temidden van 12 verschillende nationaliteiten was de voertaal Engels. Het waren lange, leerzame, intensieve dagen en hard werken! Met de opgedane kennis en de opdracht “Go out!” weten we wat ons te doen staat.

  • Margaret Bash stond aan de basis


Zwembad

Lorens moest ondertussen in Mikebuda blijven want….. het zwembad was ingestort. Een professioneel bedrijf zou het bad eens grondig schoonmaken. Tegen ons advies in lieten ze het toch helemaal leeglopen en dat hielden de muren niet. Met de komende gasten in het vooruitzicht die een huis met zwembad huren is dit toch wel een groot probleem. Uiteindelijk en ondanks alle communicatieproblemen is er iemand gevonden die een compleet nieuw bad bouwt. Naar verwachting, is het precies klaar als de gasten komen.

Zomerkamp

Voor de allereerste keer wordt er in Mikebuda een Bijbelkamp georganiseerd tijdens de zomervakantie. De burgemeester staat er helemaal achter. Het wordt een 3-daagse van ’s morgens 8 tot ’s middags 4 uur. Het thema is: ” Eén weg “. Er gaat heel wat van ons gevraagd worden, want de medewerkers zijn dun gezaaid i.v.m. de kampen in andere dorpen en steden. In Hongarije worden vanwege de lange zomervakantie (15 juni t/m 31 augustus) heel veel kinderkampen georganiseerd. Omdat veel ouders gewoon moeten werken, als zij tenminste werk hebben, begint zo’n dagkamp vroeg. Bidt u mee dat we veel kinderen zullen bereiken met het Evangelie? Zij hebben nog een leven voor zich…Bidt u ook voor ons, om wijsheid en kracht voor dit kamp, de kinderen en hun ouders, maar ook voor financiële oplossingen?