Er is maar één Weg
Op hoeveel kinderen kunnen we rekenen?
Hé, er is wat te beleven, er staat een ballonnenboog bij de school. Er druppelen wat kinderen naar binnen, het ontbijt staat klaar. Hoeveel kinderen durven, mogen van hun ouders, zijn nieuwsgierig? We wisten dat er 5 zouden komen, het worden er uiteindelijk 26! Om 11 uur komen meerdere gezinnen een warme maaltijd ophalen. Verzorgd door een gaarkeuken met de school als ophaalpunt. Ook hun kinderen zijn nieuwsgierig en willen blijven, het mag! Deze opkomst hadden we niet verwacht! Na de eerste dag slaan we extra veel brood en beleg in. Leuk dat er ook spontaan watermeloen en koekjes gebracht worden!
Waar en wat gaan we vertellen?
Het is lekker weer en als we buiten in de schooltuin gaan zitten, zijn we zichtbaar en hoorbaar voor langslopende mensen. Dat er vlak voor de Bijbelse vertelling een auto de schooltuin in komt rijden om de zinkput leeg te pompen deert ons niet, tijdens de Bijbelles is het stil en iedereen luistert aandachtig naar de verschillende offers die gebracht werden door Kaïn en Abel. ’s Middags is het te warm om buiten te vertellen en luisteren we binnen naar het zendingsverhaal over Mary Slessor. Een paar mannen hebben ondertussen de picknicktafel versierd met weggewaaide ballonnen. Heel Mikebuda zal weten dat er iets bijzonders is! De andere dagen vertellen we over de verloren zoon en Naäman en het vervolg van Mary.
Wat doen we nog meer?
Iedereen heeft dan wel een naamkaartje op, maar nog niet iedereen kan lezen, een kennismakingsspel met een gekleurde parachute is dan leuk om te doen. Kinderen van 4 t/m 16 jaar trekken gezamenlijk op. Er wordt wat af gezongen, gespeeld, geleerd en geknutseld rondom dat ene thema: Er is maar één Weg tot behoud: Jezus! Aan de hand van verkeersborden horen we hoe God ons roept om terug te keren tot Hem. Tijdens het “studiemomentje” in 2 leeftijdsgroepen, stellen zelfs de jongste kinderen indringende vragen en geven prachtige antwoorden. Moeten we niet allemaal worden als de jonge kinderen? En spelen is van alle leeftijden, van estafette tot memory, van hindernisbaan tot geduldspelletjes, het komt deze dagen allemaal voorbij.
Eten, drinken, de afwas en hagelslag
Eigenlijk waren we met net te weinig mensen om alle onderdelen goed mee te kunnen maken. Zodra de kinderen buiten uitleg kregen over een spel, moest binnen alles klaargezet worden voor bijvoorbeeld het middageten of het knutselen. Bartel was een grote hulp bij het telkens wegwerken van de vaat, het inschenken van de limonade en het leiding geven bij de hindernisbaan. Brood smeren voor het ontbijt was ook een taak. Hier eten ze worst met tomaat of gele paprika op brood en sinds deze clubdagen weten ze ook wat hagelslag op brood is. Op een gegeven moment waren er 2 broertjes die trek hadden in een boterham met hagelslag, binnen de kortste tijd stond er een rij met kinderen voor het uitgeefluikje. Een handige manier om van alle broodkorstjes af te komen.
Er is voorzien in hulp
Na 3 clubdagen kwam de burgemeester ons namens de ouders bedanken. Er was nog nooit eerder zoiets voor de kinderen georganiseerd. De ouders hopen op een vervolg. Ze weten nu wie er achter de ‘Gyermek Biblia Klubba” zitten. Bijzonder dankbaar zijn wij voor de vrijwillige hulp van Szilvia (fulltime VISZ medewerkster), Rita, Julika en de tolken Gabriella en Hanna. We bidden dat de kinderen nooit meer zullen vergeten wat ze gehoord hebben en dat de Heere het Zelf wil zegenen.