Even terug

/0 Reacties/in , /door

Hongaarse trein, bus en vlucht geboekt, hiermee komen we al tot Eindhoven. Lorens heeft de auto in moeten leveren, maar heeft wel een OV – kaart, Bartel en Joke niet en dan komt er een telefoontje van Anneke. “Ik wil graag met jullie afspreken, kan ik vanuit Apeldoorn naar Veenendaal komen om eens lekker bij te kletsen om daarna door te gaan naar mijn huis? Anneke, we zijn nog in Hongarije en hebben het er juist over hoe wij in Veenendaal komen. Zou jij……? Natuurlijk, dan praten we onderweg in de auto.” Precies toen wij de nieuwe parkeergarage inliepen waar de Kiss & Ride van Eindhoven Airport zich nu bevindt, kwam Anneke aanrijden. De auto was al vol met IKEG trainingsmateriaal en daar kwamen onze trolley’s nog bij, maar het paste. Vanaf deze plaats nogmaals bedankt voor de fijne uurtjes!

In Nederland wachtte een heel programma. We zijn dankbaar dat onze zoon Rinke een auto regelde via garage Bloemendal. Zo konden we naar Driebergen voor een presentatie op de Vrouwenvereniging van de CGK. Het was goed om over het evangelisatiewerk in Mikebuda te hebben mogen vertellen. Ook zijn er nieuwe contacten gelegd. Het is belangrijk om een biddende gemeente achter dit werk te hebben staan! Heerlijk om de zondag daarna op het orgel “Dan ga ik op tot Gods altaren” te horen spelen om daarna de gesproken woorden te kunnen verstaan zonder vertaling. In Apeldoorn konden TUA, IKEG en Fruytier mooi gecombineerd worden. Boeken ingeleverd, opgehaald en nieuwe Bijbelse materialen aangeschaft voor de club. Heerlijk om ook een paar dagen voor de klas te hebben gestaan via de invalpool van ECM. Grappig om de reacties te horen als bekend wordt dat de invaljuf helemaal uit Hongarije is gekomen. Dan moet de nood wel hoog zijn hoor. Na een gezellig avondje en de koffers vol chocoladeletters vlogen we weer richting Hongarije, waar het ondertussen had gesneeuwd.

Het was een koude begroeting! In huis was het 5 graden onder nul! De enige warmte kwam van de poes die niet wist hoe snel ze lopen moest om vooral Lorens weer te zien. Gelukkig zijn er twee sterke mannen in huis die graag hout kloven en de kachel volstoppen, zodat het na 2 dagen weer behaaglijk werd in huis. Tijdens onze afwezigheid zijn verschillende elektriciteitspalen in de omgeving vervangen of verplaatst, eentje staat nu midden op het zandpad.

Snel aan de slag om de kinderkerstclubdag verder in detail voor te bereiden. We hebben twee weken. Deze keer organiseren we een hele dag i.v.m. de vakantie en meerdere mensen wilden meehelpen. Te beginnen met het ronddelen van de uitnodigingen. De twee zusjes zegden toe te zullen komen, maar tot de dag voor de kinderbijbelclub was er nog geen enkele andere aanmelding. Hoe zou dat aflopen?

Wordt vervolgd……

Vakantie

/0 Reacties/in /door

De zomerperiode is een gezellige, maar drukke tijd. Onze gasten genoten van het mooie, warme weer en het nieuwe zwembad. Op het moment van de gastenwissel moet er schoongemaakt worden en draait de wasmachine volop, het strijkgoed gaat mee naar de flat. Bartel werkte ondertussen door met school. Maar op een gegeven moment moet je even gas terug nemen. Net als vorig jaar boekten we een appartement in de Oostenrijkse bergen. ’s Morgens geboekt en ’s nachts vertrokken, zo snel kan het gaan.

Maar de vraag: “Zou de Yaris met zijn 1.0 motor de bergen wel op en af kunnen?” Dat was best spannend, zeker toen we op een gegeven moment tijdens een afdaling toch de remblokjes roken. Ondanks het afremmen op de motor moest er toch ook met het rempedaal geremd worden. Wat een herrie maakte dat zeg! Nou dat klinkt lekker makkelijk, je in de auto de berg op en af laten rijden. Maar lopend de berg op geeft nog veel meer voldoening, wat een conditie hebben we zeg! Op een gegeven moment na een flinke inspannende wandeling, heerlijk om je hoofd leeg te maken, ging Bartel door zijn enkel. Dat was even lastig, we moesten nog over een alm en door een stuk bos en er was natuurlijk geen beekje om te koelen. Gelukkig trok de pijn zover weg dat hij al strompelend en ondersteund door Lorens de cabine bereikte. Een paar dagen later zagen we vanaf grote hoogte een reddingsactie per helicopter. Zo kan het ook gaan, de bergen blijven een plaats waar je voorzichtig moet zijn.

  • Bartel maakte deze mooie foto van ons samen.

Toch als je met Psalm 121 mee kunt zingen weet je dat er een Beschermer is. Het was een heerlijke vakantie, maar de herfst is in aantocht: we zagen de “echte” paddenstoelen en als we een dag langer gebleven waren, hadden we door de sneeuw naar huis gemoeten. Thuis in Mikebuda, heerlijk weer in ons eigen huis, is er in de tuin volop bedrijvigheid: een tijgerspin ook wel wespenspin genoemd laat zien dat de herfst toch echt is begonnen.

Weer in Hongarije wacht het schoolwerk, het kinderwerk en ja, welk werk voor Lorens? Dit geeft toch wel de nodige zorg. Frappant is wel dat toen wij 25 jaar geleden in het huwelijk traden, Lorens net daarvoor zonder werk zat. Deze week staan we met ons gezin en wat familie en vrienden stil bij dit jubileum. Terugziend op al die jaren kunnen we alleen maar zeggen dat de Heere erbij was en Hij heeft ons nooit beschaamd doen staan, maar altijd uitkomst geboden als wij op Hem bleven zien.

Waar laat ik het allemaal?

/0 Reacties/in , , , /door

Bouwafval

Het is gelukt! Op de dag dat de eerste vakantiegasten arriveerden, werd ’s morgens voorlopig de laatste hand gelegd aan het zwembad en de tuin. De dagen daarvoor was het bad gevuld met vers bronwater, wat een heerlijk water geklater in een droge omgeving! Er waren ineens weer volop vlinders en vogels te zien. Het vullen duurde 2 dagen. Er werden chemicaliën toegevoegd en het doorzichtige water werd groen, net een vijver. Maar al snel merkten we dat de pomp zijn werk deed en werd het water kleurloos. Verkeerde kleur en maat van de tegels zorgen ervoor dat er na het vakantieseizoen betegeld gaat worden. Maar het belangrijkste is dat er een werkend zwembad is voor de gasten! Nu hebben de werklui keihard hun best gedaan en werkte het weer ook mee, dat zijn weer van die zegeningen… Alleen lieten ze al hun afval, vooral plastic flessen en lege cementzakken op een hoop liggen. Mijn vader zei vroeger altijd: “Wie rommel maakt, moet het ook zelf opruimen.” Dat deden ze dan ook: alles op een grote hoop en de fik erin!

Fruitbomen

In het voorjaar genoten we al van de bloesem en hoorden we het constante gezoem rondom de fruitbomen. Het resultaat is bomen vol abrikozen, gele pruimen (Mirabelle) en paarse pruimen. Gelukkig was niet alles tegelijk rijp, maar deze hoeveelheden aan maar 4 fruitbomen waren teveel om te verwerken. Dat hopen we volgend jaar anders te doen. Nu is er heel wat fruit uitgedeeld en zelf heb ik er jam en sap van gemaakt. En wie weet hoeveel Pálinka er gemaakt wordt van de pruimen die door de bouwer zijn geplukt? Misschien is een fruitpers voor volgend jaar wel een goed idee. Het gele pruimentapijt wat om de paar dagen onder de boom lag, werd netjes weggeharkt en op een hoop gegooid: daar genoten de vlinders en andere insecten weer van.

Nomád Tábor Csemö

Week 31 betekende een week lang kinderkamp in de hervormde kerk van Csemö. Net als bij het kamp in Mikebuda worden de kinderen ontvangen met ontbijt en is er een dagvullend programma. Fijn om bekende gezichten te zien en leuk om te merken dat er genoten wordt van het meegebrachte speelgoed en ook een goede plek om de nodige pruimen kwijt te raken. Aan de hand van het thema “Nomadenkamp” werd de Bijbelse geschiedenis van Abraham verteld. “Menj, Ábrahám, menj” een lied wat in je hoofd blijft zitten en wat je door de dagen heen verschillende keren hoorde zingen of neuriën tijdens het knutselen met steentjes, klei of leerbewerken. ’s Middags het zendingsverhaal van Samuelito, waarin het woordenloos boek uitgelegd werd. Toen er telkens 3 kinderen verkleed met sombrero en poncho het verhaal mee mochten spelen ging het pas echt leven.

Geologiereis 2020

Op dit moment genieten onze gasten van een heerlijk en vooral rustig verblijf in Iskola Ház met airco, onbeperkt internet en een gloednieuw, omheind zwembad. Wij kijken alvast vooruit want van D.V. 26 t/m 30 oktober 2020 staat er weer een geologiereis gepland. Lees de reacties van de eerste reis op : https://hongarijeholidays.nl/geologie-reis/#Geo_Reacties_Deelnemers

En wordt u enthousiast van de verhalen en foto’s? Hartelijk welkom in Iskola Ház!

Er is maar één Weg

/0 Reacties/in , , , /door

Op hoeveel kinderen kunnen we rekenen?

Hé, er is wat te beleven, er staat een ballonnenboog bij de school. Er druppelen wat kinderen naar binnen, het ontbijt staat klaar. Hoeveel kinderen durven, mogen van hun ouders, zijn nieuwsgierig? We wisten dat er 5 zouden komen, het worden er uiteindelijk 26! Om 11 uur komen meerdere gezinnen een warme maaltijd ophalen. Verzorgd door een gaarkeuken met de school als ophaalpunt. Ook hun kinderen zijn nieuwsgierig en willen blijven, het mag! Deze opkomst hadden we niet verwacht! Na de eerste dag slaan we extra veel brood en beleg in. Leuk dat er ook spontaan watermeloen en koekjes gebracht worden!

Waar en wat gaan we vertellen?

Het is lekker weer en als we buiten in de schooltuin gaan zitten, zijn we zichtbaar en hoorbaar voor langslopende mensen. Dat er vlak voor de Bijbelse vertelling een auto de schooltuin in komt rijden om de zinkput leeg te pompen deert ons niet, tijdens de Bijbelles is het stil en iedereen luistert aandachtig naar de verschillende offers die gebracht werden door Kaïn en Abel. ’s Middags is het te warm om buiten te vertellen en luisteren we binnen naar het zendingsverhaal over Mary Slessor. Een paar mannen hebben ondertussen de picknicktafel versierd met weggewaaide ballonnen. Heel Mikebuda zal weten dat er iets bijzonders is! De andere dagen vertellen we over de verloren zoon en Naäman en het vervolg van Mary.

Wat doen we nog meer?

Iedereen heeft dan wel een naamkaartje op, maar nog niet iedereen kan lezen, een kennismakingsspel met een gekleurde parachute is dan leuk om te doen. Kinderen van 4 t/m 16 jaar trekken gezamenlijk op. Er wordt wat af gezongen, gespeeld, geleerd en geknutseld rondom dat ene thema: Er is maar één Weg tot behoud: Jezus! Aan de hand van verkeersborden horen we hoe God ons roept om terug te keren tot Hem. Tijdens het “studiemomentje” in 2 leeftijdsgroepen, stellen zelfs de jongste kinderen indringende vragen en geven prachtige antwoorden. Moeten we niet allemaal worden als de jonge kinderen? En spelen is van alle leeftijden, van estafette tot memory, van hindernisbaan tot geduldspelletjes, het komt deze dagen allemaal voorbij.

Eten, drinken, de afwas en hagelslag

Eigenlijk waren we met net te weinig mensen om alle onderdelen goed mee te kunnen maken. Zodra de kinderen buiten uitleg kregen over een spel, moest binnen alles klaargezet worden voor bijvoorbeeld het middageten of het knutselen. Bartel was een grote hulp bij het telkens wegwerken van de vaat, het inschenken van de limonade en het leiding geven bij de hindernisbaan. Brood smeren voor het ontbijt was ook een taak. Hier eten ze worst met tomaat of gele paprika op brood en sinds deze clubdagen weten ze ook wat hagelslag op brood is. Op een gegeven moment waren er 2 broertjes die trek hadden in een boterham met hagelslag, binnen de kortste tijd stond er een rij met kinderen voor het uitgeefluikje. Een handige manier om van alle broodkorstjes af te komen.

Er is voorzien in hulp

Na 3 clubdagen kwam de burgemeester ons namens de ouders bedanken. Er was nog nooit eerder zoiets voor de kinderen georganiseerd. De ouders hopen op een vervolg. Ze weten nu wie er achter de ‘Gyermek Biblia Klubba” zitten. Bijzonder dankbaar zijn wij voor de vrijwillige hulp van Szilvia (fulltime VISZ medewerkster), Rita, Julika en de tolken Gabriella en Hanna. We bidden dat de kinderen nooit meer zullen vergeten wat ze gehoord hebben en dat de Heere het Zelf wil zegenen.

Voorbereidingen

/0 Reacties/in /door
Lees meer