Bevándorlási és Menekültügyi Hivatal
Immigratie en Asielkantoor
’s Morgens om 5 uur kwam Joke na een zeer voorspoedige nachtelijke rit aan in Budapest. Het Immigratie kantoor was niet zo moeilijk te vinden, maar het ging pas om 8.30 uur open. Het was verbazingwekkend hoeveel mensen er op dat vroege uur al buiten rond lopen, allemaal op weg naar hun werk. Op het dak van dat kantoor was een mooie parkeerplek, tijd om even de ogen dicht te doen. Lorens en Bartel hadden in de flat geslapen en kwamen net voor alle filedrukte aan bij hetzelfde kantoor.
We hebben een poosje gewacht bij een informatieloket, maar dat bleek de verkeerde: wij kwamen niet om als vluchteling asiel aan te vragen. We werden naar een andere ingang verwezen en daar begon pas het echte lange wachten. Een ruimte waar je in een rijtje moest staan en als je aan de beurt was kon vertellen wat je kwam doen. Vervolgens kreeg je een nummertje en moest je wachten tot je aan de beurt was. Dat duurde een paar uur! Eindelijk mochten we achter de glazen wand plaatsnemen. Daar moesten we ons paspoort, onze bankafschriften van de afgelopen 3 maanden, bewijs van ziektekostenverzekering en het huurcontract overleggen. Vervolgens een heleboel papieren met adresgegevens invullen en schrijven waarom we in Hongarije wilden wonen. Dat was eenvoudig: het Evangelie verkondigen in Mikebuda. Toen de hele papierwinkel gekopieerd was ging het in een mapje ter controle naar een persoon in een andere kamer. Toen die zijn goedkeuring gegeven had, werd er een registratiekaartje geplastificeerd en waren wij na betaling van
1000 forint per persoon “binnen”. Onze namen werden vervolgens met de hand in een groot boek geschreven. De officiële Lakcimkaart zou binnen 10 dagen per post komen. Een van ons beiden moest dan tekenen voor ontvangst met paspoort ter controle. Na Lorens en Joke volgde Bartel. Dezelfde procedure maar toen kwam het: een geboorteakte?! Nergens stond vermeld, of werd via telefonisch contact doorgegeven, dat je voor een kind ook een geboorteakte moest inleveren. Bartel kwam Hongarije niet in zonder akte. Grrrrrrrr. We kregen 10 dagen de tijd om het te regelen. Het is hier in Hongarije de gewoonte dat de ouders bij de geboorte van een kind een geboorteakte krijgen, een belastingnummer, en een rekeningnummer openen waar de staat een bedrag op stort. Tot het kind 18 wordt, staat dit bedrag vast, daarna kan het gebruikt worden. Vroeger stond bij ons je kind bijgeschreven in je paspoort. Nu had Bartel zijn eigen ID kaart maar dat was niet voldoende. Wat een teleurstelling, weer naar Budapest en zo’n lange rij in het vooruitzicht was niet bepaald aantrekkelijk. Maar goed, de akte aangevraagd en die lag na een week netjes in Veenendaal in de brievenbus. Later toen Lorens en Joke de kaart al in huis hadden, zijn Bartel en Joke weer naar Budapest gegaan om de aanvraag voor Bartel af te maken. Helaas was Bartel ziek geweest en waren we 1 dag te laat met inleveren. Gelukkig lag de map met alle gegevens nog in dat kantoor en hoefde Joke alleen maar een briefje te schrijven of de aanvraag alsnog in behandeling genomen kon worden. Maar goed dat Joke dit regelde want in Hongarije lopen officiële zaken via de vrouwelijke lijn. Tot Bartel 18 jaar is zal zijn moeder haar handtekening moeten zetten. Alles is goed gekomen en alle drie hebben we nu een verblijfskaart. De volgende stap wordt inschrijven op school.
Hartelijke groeten,
Lorens, Joke en Bartel
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!