Vakantie
De zomerperiode is een gezellige, maar drukke tijd. Onze gasten genoten van het mooie, warme weer en het nieuwe zwembad. Op het moment van de gastenwissel moet er schoongemaakt worden en draait de wasmachine volop, het strijkgoed gaat mee naar de flat. Bartel werkte ondertussen door met school. Maar op een gegeven moment moet je even gas terug nemen. Net als vorig jaar boekten we een appartement in de Oostenrijkse bergen. ’s Morgens geboekt en ’s nachts vertrokken, zo snel kan het gaan.
Maar de vraag: “Zou de Yaris met zijn 1.0 motor de bergen wel op en af kunnen?” Dat was best spannend, zeker toen we op een gegeven moment tijdens een afdaling toch de remblokjes roken. Ondanks het afremmen op de motor moest er toch ook met het rempedaal geremd worden. Wat een herrie maakte dat zeg! Nou dat klinkt lekker makkelijk, je in de auto de berg op en af laten rijden. Maar lopend de berg op geeft nog veel meer voldoening, wat een conditie hebben we zeg! Op een gegeven moment na een flinke inspannende wandeling, heerlijk om je hoofd leeg te maken, ging Bartel door zijn enkel. Dat was even lastig, we moesten nog over een alm en door een stuk bos en er was natuurlijk geen beekje om te koelen. Gelukkig trok de pijn zover weg dat hij al strompelend en ondersteund door Lorens de cabine bereikte. Een paar dagen later zagen we vanaf grote hoogte een reddingsactie per helicopter. Zo kan het ook gaan, de bergen blijven een plaats waar je voorzichtig moet zijn.
Bartel maakte deze mooie foto van ons samen.
Toch als je met Psalm 121 mee kunt zingen weet je dat er een Beschermer is. Het was een heerlijke vakantie, maar de herfst is in aantocht: we zagen de “echte” paddenstoelen en als we een dag langer gebleven waren, hadden we door de sneeuw naar huis gemoeten. Thuis in Mikebuda, heerlijk weer in ons eigen huis, is er in de tuin volop bedrijvigheid: een tijgerspin ook wel wespenspin genoemd laat zien dat de herfst toch echt is begonnen.
Weer in Hongarije wacht het schoolwerk, het kinderwerk en ja, welk werk voor Lorens? Dit geeft toch wel de nodige zorg. Frappant is wel dat toen wij 25 jaar geleden in het huwelijk traden, Lorens net daarvoor zonder werk zat. Deze week staan we met ons gezin en wat familie en vrienden stil bij dit jubileum. Terugziend op al die jaren kunnen we alleen maar zeggen dat de Heere erbij was en Hij heeft ons nooit beschaamd doen staan, maar altijd uitkomst geboden als wij op Hem bleven zien.
