Het jaar uit met…

Teenagerclub Cegléd –

De laatste 2 weken van december bestonden uit heel veel verschillende activiteiten. Te beginnen met de presentatie op de teenagerclub. Aan de hand van persoonlijke foto’s uit zowel het onze als uit het kerkarchief stonden we stil bij de keuze die we moeten maken: wel of niet Jezus volgen. Wat wordt er dan aan je getrokken als je ernstig ziek wordt, je kind verliest, je moeilijkheden hebt thuis enz., maar wat een beloften liggen er voor je klaar en wat een genade als je genezen werd, opnieuw ouders mocht worden, een nieuwe relatie hebt gekregen enz. Het volgen van Jezus vraagt om het maken van keuzes die niet altijd makkelijk zijn, omdat ze zo tegen ons eigen “ik” ingaan, maar je komt nooit bedrogen uit. Naast de serieuze zaken was er tijd om met elkaar te eten en te drinken, vooral heel veel thee wordt er hier gedronken. Ouders waren aan het bakken geslagen en ooit rauwe prei op witbrood gegeten?

Óvoda in Mikebuda

Op maandagochtend gingen Klarika en Joke naar de Óvoda. Er waren 11 kinderen aanwezig, de rest was helaas ziek. Zodra we binnenkwamen ging iedereen op het speelkleed zitten en werden er spontaan kerstliederen gezongen. De juf vertelde dat ze de hele dag zong en op die manier de kleintjes al heel veel meegaf, en dat op de openbare speelzaal! Na het zingen mochten wij het kerstevangelie vertellen. Soms liep een peuter weg om te gaan spelen, maar kwam even later toch weer op de grond zitten. Drie meisjes bleven van begin tot eind geboeid luisteren en onafgebroken kijken naar de platen. Omdat de aandacht van zulke jonge kinderen nou eenmaal niet zo lang vast te houden is werd er gestopt bij de herders die aan de mensen gingen vertellen wat zij gezien en gehoord hadden. Het vervolg zal op op de kinderclub te horen zijn. Voor alle kinderen was er een kleurboekje en tot slot sprong iedereen in de houding voor een groepsfoto. Nog even spelen, napraten, aanhoren hoe een jochie een heel verhaal vertelt waar ik niets van snap, maar een giraf en een brandweerauto gaan goed samen om contact te maken. En het mooiste….we mogen terugkomen! Weer in Cegléd dronken we samen koffie, dankten we de Heere God voor deze ochtend. Blij dat we weer veilig thuisgekomen waren want er lag sneeuw!

Sneeuw

En daar was het dan, sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Na een lange, warme, droge zomer ineens sneeuw terwijl we nauwelijks regen hebben gehad. Lorens zou op maandagmiddag naar Nederland vliegen en nam de intercity die door de sneeuw met 3 uur vertraging aangekomen was, maar voor hem op tijd om hem naar het vliegveld te brengen. Ons huis in Mikebuda moest voor de komende kerstvakantie weer aangesloten worden op het water en verwarmd worden. Het was -10 graden Celsius in huis! We hebben het wel eens aangetroffen met -24 graden Celsius, dus dit viel nog wel mee. Een dag of 2 met jassen aan, muts op en een warme kruik in bed. Klaar om onze dochter met haar vriend te logeren te krijgen met de kerstdagen.

Kinderkerstfeest

24 December is in heel Hongarije een speciale dag: de winkels sluiten begin van de middag en op straat wordt het stil. Dat blijft ook zo op 25 en 26 december. In veel huizen wordt de kerstboom op 24 december opgetuigd en die blijft dan tot 6 januari staan. Wij halen dan de clubkinderen van Mikebuda op om naar het kinderkerstfeest van de kerk te gaan. Ieder jaar weer iets om naar uit te kijken. En er is denk ik geen één kerk waar ze de komst van het Licht in deze wereld symboliseren met het afsteken van sterretjes. Ook in Hongarije krijgen de kinderen na afloop een zakje met iets lekkers en een schrijfblokje o.i.d.

Spelletjesmiddag

De laatste zaterdag van december organiseerden we een spelletjesmiddag in Mikebuda. Opnieuw mochten we de school gebruiken, die deze keer wel lekker verwarmd was. Met Bartel als bakker van Drentse kniepertjes begon het snel lekker te ruiken. De symboliek van het ronde koekje en de nog opgerolde versie werd uitgelegd aan de hand van een echte antieke kniepertjestang, wat is dat ding zwaar zeg! Met elkaar werd er gesjoeld, mens- erger- je- niet en ganzenbord gespeeld, ook pinguin panic kon op enthousiasme rekenen. Leuk, lekker en gezellig om zo met elkaar bezig te zijn geweest en op speelse manier het jaar afgesloten te hebben.

Oudejaarspsalm

Deze avond zullen we terugkijken en vooruitkijken, we lezen Psalm 90, een goede traditie. We zijn naar Hongarije gegaan in de overtuiging dat dit de weg is die wij hebben te gaan. Tot nu toe heeft de Heere in alle dingen voorzien, Hem zij de eer!

Wij hopen u/jullie bij leven en welzijn weer in 2019 via deze blog op de hoogte te houden van alles rondom stichting MiKE. Hartelijk dank voor uw gebed, dit blijft nodig, want er zijn meer kinderen die we willen bereiken met het Evangelie. Wij wensen u een gezegend nieuwjaar! Hartelijke groeten van Lorens, Joke en Bartel.